Samen met Nadja fiets ik door het polderlandschap met boven ons hoofd Hollandse stapelwolken. Terwijl we trappen nemen we alles goed in ons op. Wat zien we, horen we, ruiken we? Het gaat spelenderwijs, we

Ik weet nog goed dat mijn wereld instortte toen wij te horen kregen dat Nadja rolstoelafhankelijk zou zijn, ze was toen nog niet eens een peuter. Later, toen ze ouder werd realiseerde ik me pas

Nadja is nu zeventien jaar en in het jaar voorafgaand aan volwassenheid is er een forse checklist die afgewerkt dient te worden. Begin op tijd adviseert iedereen, een half jaar om alles te regelen is

Nadja logeert in de voorjaarsvakantie bij haar vaste logeeradres. Buiten dat ze daar net zo tuttenbelt met oogschaduw en nagellak, FaceTimen we vrijwel dagelijks en ontvang ik ook mailtjes: Lieve mama Morgen ga we koekjes

Ik heb zitten dubben hoor, zal ik wel, zal ik niet … Uiteindelijk dacht ik: als ik jullie een eerlijk inkijkje wil geven in ons leven, hoort dit erbij. Bijna altijd lezen jullie hier vrolijke

Nadja ’s kamer is aan de straatkant, al een kwartier kijkt ze uit het raam. ‘Het is al drie uur geweest!’ ‘Ze komen zo, echt waar,’ sus ik. Ze, dat zijn Wesley en zijn moeder