Dit jaar staat bij veel huishoudens de kerstboom een paar weken eerder. Wij wachtten – mede door de routines van Nadja – netjes tot 6 december, maar nu staat hij ook bij ons in volle glorie te schitteren.
Ik geef het toe, ik hou van tradities en van de kneuterige gezelligheid die daarbij hoort. Omdat alles dit jaar anders dan anders is, kijken we niet op een lichtje meer of minder. Wat dat betreft zijn Nadja en ik allebei eksters: alles wat glinstert en sfeerlicht heeft: heerlijk!
Het enige het huis niet in komt is knipperverlichting, wie dat verzonnen heeft! Daar word ik super overprikkeld van, zet me in een kamer met knipperlampjes en ik vier Kerst in een dwangbuis.
Nee, dan liever honderd keer Stille nacht, heilige nacht en O dennenboom, alhoewel daar manlief dan weer wurgneigingen van krijgt.
Nee nee, sus sus, over het algemeen is het pais en vree hoor in huize van Zwieten. Nadja heeft haar eigen kerstkamer inclusief lichtjes, discobal en gekleurde kaarsjes, zelfs bij én in het bad (ja, dat bestaat).
Hoe we dit jaar dé Kerst vieren, we zijn er nog niet helemaal uit. Voorlopig vieren wij alvast vijftien dagen Kerst, want onze lichtjesprinses is er klaar voor.