‘Vandaag is een leuke dag,’ zegt Nadja blij terwijl ze als ontbijt een overgebleven appelpannenkoek van gisteren eet.
Ze somt op: ‘appelpannenkoek, appel mee naar school én vanmiddag appeltaart bakken.’
‘Én een appeltoetje, weet je nog?’ vul ik aan.
Vanavond komen opa en oma eten, opa is een zoetekauw dus vandaar de taart en gepofte appel met walnoten, honing en warme vla als toetje.
En het is niet alleen voor opa hoor, Nadja is helemaal gék van appels. Het liefst in combinatie met rozijnen en kaneel.
Vanmorgen was een uitzondering, normaal eet ze kwark met appel, rozijnen en kaneel. En zoals met alles bij Nadja, als ze ergens vol van is, dan is ze dat helemaal en niet voor een dag.
‘Ik hou van fruit,’ zegt ze met regelmaat. ‘Fruit is gezond, toch mam?’
Ja, mevrouwtje is niet gek. Ze is zelfs heel slim, want onder het mom van snoepen binnen de perken, is het zinnetje “fruit is lekker en gezond” hier in huis vaak gebezigd. Maar man, man, wat is er veel foute zoetigheid met fruit: fruitijsjes, fruitsapjes, fruitsnoepjes… Kom er dan nog maar eens uit met je opvoedpraatje.
Appels dus.
Het is tijd om naar school te gaan, de taxi rijdt voor. Omdat de nieuwe chauffeur lekker naar zijn eigen muziek luistert in plaats van naar de kinderliedjes die Geert altijd op had staan, hebben we voor Nadja een ouderwetse minidisc aangeschaft. Ja, die bestaan nog.
Nadja is er erg blij mee, ze gaat vrolijk met koptelefoon op de taxi in. Terwijl ik kijk hoe ze de discman aanzet, valt mijn oog op de vorm. Het lijkt wel een ….
Juist.