Een opgewonden gilletje klinkt door de babyphone, Nadja’s schaapwekker is op oranje geschoten, ze is wakker. Vandaag is een bijzondere dag: onze vrolijke pittige tante is vandaag jarig. Zeventien jaar, ongelofelijk waar blijft de tijd.
Nog één jaar en dan is ze volwassen, voor die tijd moeten we ons inlezen en oriënteren en met haar naar de rechtbank, want vanaf achttien jaar mogen wij volgens de wet niet meer voor haar beslissen over belangrijke zaken.
Gelukkig hebben we nog een jaar te gaan en Nadja groeit er al in mee, want zelf beslissen, dat kan ze best. Ze houdt graag zelf de regie.
Zo legt ze zelf voor het slapengaan haar kleren klaar. Jullie wisten al: er worden alleen rokjes gedragen en dit jaar is er een nieuwe voorkeur aan toegevoegd: alles met kraagjes. Polo’s en blouses, daar komt Nadja haar bed voor uit.
Ze weet ook goed te vertellen hoe ze haar kwark of pap graag heeft: met banaan of appel, rozijntjes én kaneel. Dat laatste eveneens als toefje op haar koffie verkeerd.
Ja, onze bijna volwassen dochter blieft graag twee maal daags koffie verkeerd.
Verder is onze Nadja ook een meid zoals andere van zeventien jaar. Rouge en oogschaduw: graag! En je ouders zijn soms stom. Zo vond ik gisteren een in nijd weggesmeten vork in de kerstboom. En ze is verliefd. Nog steeds op Wesley, maar inmiddels ook een beetje op meester Diederik.
Ze maakte zich grote zorgen dat áls ze weer naar school mag, en mees Diederik haar alsnog wilde feliciteren, hij haar geen hand mocht geven en dat wilde ze zo graag. Hoe moest dat nu? Ik heb een medische handschoen – die ik gebruik bij het verschonen – in haar rolstoeltas gedaan. Ze was helemaal blij met de oplossing. ‘Zo mag het wél!’
Ja, ons dametje vaart wel bij duidelijkheid en planning.
Gisteravond toen ik naar haar naar bed bracht, ging haar controledrift wat ver: ‘Welke cadeautjes krijg ik?’
‘Dat zie je morgen lieffie, om acht uur. Het moet een verrassing zijn, hè.’
‘Oww.’
Inmiddels hebben haar vreugdekreten duidelijk gemaakt dat ze blij is met de MP3 speler waar al haar muziekjes op staan. Die neemt ze mee in de taxi van en naar school. Tot nu toe nam ze een minidisc mee, maar die zijn niet bepaald valproof.
Ze bekijkt haar cadeau van alle kanten.
‘Dat is voor grote meisjes hè?’
‘Ja lieverd, dat is voor grote meisjes.’